Een verkeerd gebruik van Facebook

Bij de Britse openbare omroep BBC is een lijst uitgelekt waarop haar populairste en belangrijkste presentatoren gerangschikt staan. Private Eye omschreef deze onnavolgbare impopulariteitsstunt van het management als “typical of the corporation’s ability to damage itself”. Daarin heeft de BBC inderdaad een sterke reputatie.

Ook de VRT haalt al eens een grapje uit, maar dit soort flaters werd het personeel tot nog toe bespaard. Maar vanzelfsprekend vragen wij ons af: zou zo’n lijst bestaan bij de VRT? En (waar) zou Linda De Win dan op die lijst staan?

De Win blijkt zich namelijk weinig populair te maken met haar deelname aan De Slimste Mens ter Wereld. Het staat op Facebook (en dus in de krant) en dan is het waar. Op Facebook vinden wij 59 groepen (in totaal 35.353 leden) die De Win allerlei lelijks toewensen omwille van haar prestaties in de hippe quiz. Daartegenover staan slechts 18 groepen (in totaal 1.035 leden) die De Win steunen.

Radio Plasky vindt dit schokkend.

De stem van het volk is niet om aan te horen

De gebeurtenissen in Iran zijn vandaag misschien het belangrijkste nieuws ter wereld. Het gaat over democratisering in een moslimstaat, over nucleaire wapens, over de betrekkingen tussen het Midden-Oosten en het Westen, over olieprijzen, over een buurland van Afghanistan. Als de Iraanse revolutie slaagt, kan dat verstrekkende gevolgen hebben voor de hele wereld.

Altijd interessant dan, om te zien hoe lezers van DS Online op zo’n nieuws reageren. Op dit artikel, bijvoorbeeld, over de recente bedreigingen van het Iraanse regime aan het adres van de opposanten. 61 reacties om 17u21 alweer, de Vlaming heeft duidelijk een mening te verkondigen.

Een kritieke fase

In een vierdelig kerstessay schetst GEERT BUELENS de pijnpunten van de Vlaamse journalistiek, met veel kritiek, maar ook met concrete aanzetten tot oplossingen.

Zo werden de eerste twee delen van het kerstessay van De Standaard ingeleid. Bert Bultinck, Chef Opinie en Analyse van die krant, neemt met het essay op arglistige wijze wraak op zijn vorige werkgever, waarin Buelens voorheen placht te schrijven als columnist-essayist.

Maar ik begin me zorgen te maken.

Nood aan een nieuw hart

De Morgen, voorpagina:

Kerstverhaal in Vlaanderen
Sea King vliegt levensreddend hart naar tienermeisje

Mediargus kan het niet aanzien en verandert de aandachttrekker 'Kerstverhaal in Vlaanderen' in het al even lamentabele 'Kerstmis in Vlaanderen'.

In het artikel op pagina vijf sieren uitdrukkingen als “ongewone legeractie”, “uitzonderlijke kerstvlucht”, “een tienermeisje met een ernstige hartkwaal”, “levensreddende operatie”, “televisiekijkend Vlaanderen” en “levensreddende missie” de eerste zes zinnen.

Zouden er nog fardes tegen het spieken rechtstaan tussen de schoolbanken van Het Laatste Nieuws en die van De Morgen?

Je zou kunnen zeggen dat het zo erg nog niet is, het bericht stond tenslotte maar op pagina vijf. Zo lang de eerste vier bladzijden niet gevuld zijn met, pakweg, het verslag van een mislukte aanslag op een vliegtuig en de heroïficatie van een toevallige passagier, is er toch niets aan de hand. Niet?

Zilverpapier For Life

Ministers, politici, bisschop en prins, scholieren, studenten, schrijvers, kranten, bedrijven, middenstanders, werklozen, ambtenaren en agenten van gaststeden als Gent, Mechelen of Leuven: het hele land zocht hoe het Music For Life kon steunen. Alleen de fiscus, dienst btw, kon dat niet. (uit Walter Pauli’s Standpunt in De Morgen)

Leve de fiscus! Niet dat het zo nobel is geen medewerking te verlenen aan een goed doel, maar ze trekken zich daar op z’n minst niets aan van de hoogst ergerlijke wat-zijn-we-met-z’n-allen-toch-vreselijk-solidairwaan van Music For Life.

Voor alle duidelijkheid: ik heb geen enkele moeite gedaan om Music For Life te steunen, en heb als literatuurliefhebber ook Stories For Life bewust links laten liggen.

Zwoele nachten van alcohol, vet en look

Ah, Andalucía! Hoe betoverend klinkt de hese toque van uw trotse guitarra flamenca! Hoe koen wappert de muleta van uw matadores! Hoe vadsig lui zijn uw trabajadores tijdens hunne siesta! Ah, Andalucía… waar anders dan in uw zoet en zonnig zuiden koopt de westerse consumidor zich een extra week zomer, als het thuisklimaat hem de keel begint uit te hangen?

Ja, een weekje Andalusië, daar knapt een mens van op. We besparen u ons architectonisch wedervaren met de talloze alcázares, iglesias en palacios. Het volstaat om ze te zeggen dat de reconquísta alvast op bouwkundig vlak geen overwinning was. Veel succesrijker, en wellicht voor u ook interessanter, zijn de tapas.

Een effectief appel

Dames en heren, opgelet: er zijn pickpockets aan het werk in het station van Antwerpen Berchem. Gelieve goed op uw spullen te letten.

Een vriendelijke aanmaning, maar niet het einde van de oproep. De stem voegde er ferm en op gedecideerde toon aan toe:

Dames en heren pickpockets, gelieve het station onmiddellijk te verlaten. U bent hier niet welkom!

Alle treinreizigers in de hal begonnen spontaan te lachen, gecharmeerd door het aandoenlijke vertrouwen van de omroeper. Die ene die serieus bleef kijken, verliet het gebouw onmiddellijk.

Actie van redactie tegen reactie

LOG 20091206 13:49

Stille bedrijvigheid heerst in het redactielokaal. Max heeft zijn collectie stropdassen geëtaleerd over een Remington en inspecteert ze één voor één. Af en toe laat hij een exemplaar langs zijn nek glijden. Emile en Maurice bediscussiëren op gedempte toon de plot van Emiles detectiveroman, terwijl ze in steno een ingrediëntenlijst opstellen voor het avondmaal.

De vredige sfeer verdwijnt in een oogwenk wanneer Auguste binnenbeent en de deur uit haar hengsels doet schieten.

Auguste: “Mannekes, redactievergadering, nu direct! Ik heb klachten en porto. En ’t is zwaar!”
Max: “Porto is toch nooit zwaar, Auguste. Ik heb gisteren nog…”
Auguste: “De klachten zijn zwaar, sukkel! Allé, zet u allemaal.”

Terwijl Auguste vijf witbierglazen tot de rand toe vult met tawny porto, stommelen Emile en Maurice naar de tafel. Wanneer ze zitten, heeft Auguste het eerste glas leeggedronken en de vier andere onder zijn familieleden en hemzelf verdeeld.

Auguste: “Zwaar, dus. Zeg maar gerust ernstig.”

Journalistiek rijmt op automechaniek

In tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt, hebben wij op Radio Plasky helemaal niets tegen metaforen. De metafoor toont zich bijwijlen een uitstekend hulpmiddel om ingewikkelde dingen eenvoudig uit te leggen. Wij zijn daar voor.

Wel waar is dat die eeuwige vergelijkingen tussen het politieke bedrijf en voetbal/wielrennen ons danig de strot uitkomen. Maar journalisten en politici zitten blijkbaar dusdanig om inspiratie verlegen, dat we het met steeds dezelfde ellendige parellellen moeten stellen. Buitenspel, rode kaart, demarrage, doping, enzoverder. Alsof het Vlaamse publiek van slechts twee sporten de spelregels vat.

Maar, altijd is er hoop. Isabel Albers en Yves Delepeleire leggen vandaag in De Standaard het verscheurende dilemma Keulen/De Croo uit met behulp van de autosport:

Koffie verkeerd bij Oxfam

Oxfam Wereldwinkels biedt zijn klanten zogeheten ‘servicemateriaal’ aan, zoals kopjes, schoteltjes en kartonnen bekertjes. Daarmee verspreiden ze hun logo en het is dus prima promo, maar bij wijze van toemaatje is er ook een klein raadspel aan verbonden: zoek de fout.

Logo? Check. Principes? ...