Op het Boekenfestijn, dat natuurlijk helemaal geen festijn is, lukt het me onlangs toch weer om een aantal mooie werken op de kop te tikken. Wie nu zegt dat dat nooit moeilijk kan zijn omdat daar wel een miljoen boeken liggen, is natuurlijk nog nooit op zo’n Boekenfestijn geweest.
Twee van de boeken die ik kocht zijn van de hand van Nederlandse journalisten. In Als een nacht met duizend sterren doet Joeri Boom het relaas van zijn verslaggeving over de Nederlandse bijdrage aan de oorlog tegen de terreur in Afghanistan. En in Je hebt het niet van mij, maar… vertelt Joris Luyendijk hoe politiek en politieke journalistiek (onder meer) met elkaar verweven zijn in Den Haag.
Inderdaad: ik heb twee boeken gekocht waarin de journalist zijn eigen stiel onder de loep neemt. Leerrijk is dat.
Spijts zijn epiloog, waarin Luyendijk gas terug probeert te nemen, kan de lezer maar één conclusie trekken uit zijn boekje: die hele Binnenhofjournalistiek, daar is iets grondigs mis mee. Joeri Boom komt dan weer tot de vaststelling dat embedded zijn als oorlogsjournalist geen opportuniteit maar een verschrikkelijke handicap is. Hij toont hoe oorlogspropaganda er vandaag uitziet.
Enfin, allebei aanraders dus. Luyendijk is wel erg dun en wie de Wetstraatjournalistiek een beetje kent zal niet erg verrast zijn. Boom is een fantastisch boek en elke journalist met frontambities moet het gelezen hebben. Niet dat ik geloof dat wij vandaag nog zo’n mensen hebben, maar je weet maar nooit. Misschien luistert Damien Spleeters naar onze radio.
Maar nu is mijn vraag: welke Vlaamse journalisten hebben zo’n boek over journalistiek in Vlaanderen geschreven?
LINKS:
Radio Plasky 