herfst

Herfst in Brussel, en spijt dat ik alleen mijn gsm bijhad.

Herenakkoord

Wat sommigen ook mogen beweren, Jean-Marie Dedecker is een nette en beschaafde man. Een heer. Hij draagt vergevingsgezindheid hoog in het vaandel en dat is een deugd die anderen toch al te dikwijls ontberen vandaag. Iedereen herinnert zich nog wel hoe Bart De Wever, de emotionele voorman der vlaams-nationalisten, Jean-Marie lafhartig verraadde, bedroog, misbruikte, voorloog en kilhartig uit de N-VA zette.

Minder nette heren dan Jean-Marie zouden Bart tot het eind hunner dagen hartsgrondig zijn blijven vervloeken. Of zouden de Albanese maffia hebben ingeschakeld. Zo niet Jean-Marie! Na enkele maanden, wellicht al biddend en biechtend doorgebracht, brengt hij publiekelijk verslag uit van zijn vergevingsgezindheid. Dat is altijd mooi om zien.

Overlopers uit de N-VA zijn weer welkom bij de LDD, zegt Jean-Marie. Zo toont hij dat hij zijn oude vijand vergiffenis schenkt: wie leider Bart in de steek wil laten zoals die Jean-Marie in de steek liet, is altijd welkom bij Jean-Marie. Dat is toch mooi? Vriendschapsbanden tussen partijen worden het best gesterkt door leden van mekaar over te nemen, dat is beken, vraag maar aan Johan Van Hecke en zijn volgelingen.
Met zijn royale schenking van genade heeft Jean-Marie een nieuwe, belangrijke stap voorwaarts in het Vlaamse vredesproces gerealiseerd. We staan dichter dan ooit bij een Forza Flandria, toch nog steeds het doel der doelen, nu de Vlaanderens grootste leidersfiguren mekaar weer in de armen willen sluiten, of althans mekaars volgelingen. Laat maar vliegen, die blauwvoet!

“Drukkerijproblemen treffen abonnees De Tijd”

“Redactie zelf gelukkig gespaard gebleven,” denk ik er dwangmatig achter aan.