Een interview goed afnemen is niet eenvoudig. Een goed interview vraagt een goede voorbereiding. De interviewer moet de interviewee leren kennen en zich grondig inwerken in de onderwerpen van het vraaggesprek. Tijdens het interview mag hij niet toegeven aan behaagzucht of pronkzucht. Journalisten interviewen geregeld hun idolen, dus die gevaren loeren voortdurend om de hoek.
Dat is dus niet eenvoudig. Maar het zwaarste labeur komt pas ná het interview: de transcriptie en het verwerken daarvan. Meestal een erg vervelende, maar altijd noodzakelijke klus. Want mensen spreken zelden in volzinnen; meestal gaat het, bijvoorbeeld, als volgt:
ONGEÏNSPIREERD INTERVIEWER: Jullie nieuwe plaat klinkt opgewekter en energieker dan haar voorganger.
INSPIRATIELOOS ARTIEST: “Ja, wel… ik bedoel, natuurlijk zijn we, euh, zijn wij als groep, euh… enfin, als groep zijn wij geëvolueerd, hé… dus eh, aan deze plaat, euh… dat kunt ge, euh, ge kunt dat horen hé, aan euh, aan deze plaat…(stilte)… Het is toch meer, ik bedoel, euh, de sound is toch anders…”
Daarvan maakt een journalist dus: “Onze band is geëvolueerd en dat hoor je ook aan deze plaat” of iets dergelijks. Wat heeft een lezer aan al die pauzes, aarzelingen, euh’s en anakoloeten? Bovendien verloopt een gesprek zelden logisch gestructureerd en zit het vaak vol herhalingen.
De journalist heeft nadien dus nog flink wat werk om van al die tekst een begrijpelijk en coherent geheel te maken. Maar er is geen enkele hoofdredacteur op de hele wereld, zelfs niet bij Humo, die zijn journalisten toestaat letterlijke transcripties te publiceren – al was het maar omdat dat veel te veel papier en inkt zou kosten.
Waar het wél kan, is bij uitgeverij Het Spectrum. Lees meer »
Radio Plasky 