Iemand moet de verdediging van Guy Bouten op zich nemen. Hij werd door Douglas De Coninck zwaar onder vuur genomen de De Morgen vorig weekend. Dat is nergens voor nodig en het is ook gewoon niet netjes van De Coninck, die blijkbaar nooit goede manieren heeft geleerd.
Guy Bouten is een voormalig journalist, die in 2003 volledig aan lager wal was geraakt. Hing rond in foute milieus, dronk teveel, bedreigde een advocaat met een vuurwapen, werd door de VRT afgedankt en vloog uiteindelijk de cel in. “Ik ga de Bende van Nijvel ontmaskeren!” kreet hij nog, net voor hij door twee zwaargebouwde cipiers in de isoleercel werd opgeborgen.
In de gevangenis kwam Guy tot verstandiger inzichten. Hij zwoer de drank af, leerde schaken en vatte een interesse op voor de Angelsaksische literatuur. Hij beterde, kortom, zijn leven en toen hij uit de gevangenis vrijkwam, overwoog hij een cursus tuinieren te volgen, om zijn professioneel bestaan beschaafd in te kunnen vullen. Geen halve dag was hij vrij echter, of daar hing Douglas De Coninck aan de lijn: “En? Is uw boek over de Bende af?”
Verdorie, dat boek was Guy helemaal vergeten. Daar was hij helemaal niet meer mee bezig geweest. Waarom zou hij ook? Al die nare herinneringen aan die slechte periode… Guy wou daar niets meer mee te maken hebben.
“Ge weet dat ik u altijd geloofd heb, Guy. Als iemand de Bende kan ontmaskeren, zijt gij het. Ik geef u persruimte in mijn gazet als uw boek af is, want iedereen moet weten wat gij ook weet!”
“Eh… ik moet nog wat research doen. Maar ik ben er aan bezig, hoor.”
Guy slaagde er in om Douglas af te wimpelen, maar Douglas belde een maand later alweer terug. En nog eens een maand later weer. En wéér. Guy geraakte niet meer van Douglas af en moest steeds straffere verhalen over zijn onderzoek bedenken. Tot hij uiteindelijk zuchtend toestemde met een interview.
Aan zijn kant van de lijn grijnsde Douglas breed. Vijf jaar geleden geloofde niemand Guy Bouten en dat zou nu niet anders zijn. Door Guy totaal belachelijk te maken zou hij, Douglas De Coninck, de enige ware koning van de misdaad- en complotverslaggeving worden!
Guy werkte intussen een strategie uit. Hij zou zijn verhaal zó onwaarschijnlijk maken, dat het zelfs bij Douglas zou moeten dagen dat er iets niet klopt. Douglas zou zich een beetje schamen dat hij zich zo had laten beetnemen en hem verder met rust laten, zo redeneerde Guy.
Het resultaat leest u dus in De Morgen van zaterdag. Guy hangt een prachtig verhaal op waarin de CIA, de Belgische militaire inlichtingendiensten, extreem-linkse terreurorganisaties (de CCC) en extreem-rechtse tegenhangers (WNP), de rijkswacht en zelfs de Mossad een rol spelen. Een spectaculairdere complottheorie bedenken wordt moeilijk. Guy heeft nog overwogen om ufo’s te vermelden, maar hij dacht dat Douglas die hint niet zou nodig hebben.
Wel dus. Terwijl Guy zijn verzinsels uit de doeken doet, stelt een zelfingenomen Douglas venijnige, saracastische tussenvraagjes, die duidelijk moeten maken dat hij, Douglas De Coninck, hier allemaal niets van gelooft hoor, beste lezer. Haha, lachen jullie mee?
Waarom interviewt Douglas De Coninck iemand die hij zelf totaal ongeloofwaardig vindt? Puur leedvermaak is het, erger dan realityshows waarin een sportieve blondine een clubje zwaarlijvigen aanspoort gezonder te gaan leven en ook succes te hebben. Het getuigt niet alleen van slechte smaak, maar ook van een slecht karakter.
Radio Plasky 
Wat mij in dat bewuste DM-artikel opviel was dat de titel of de uitgever van het boek niet eens werden vermeld, zelfs niet in een kleine voetnoot. We kwamen dus alleen te weten dat Bouten een boek geschreven had, maar wie het wou gaan kopen in de winkel moest zelf maar uitzoeken welke titel en welke uitgever.