Het is ons niet ontgaan dat de Belgische nationale voetbalploeg deelneemt aan een prestigieus toernooi te Rusland, en dat hierover te lande heel wat enthousiasme ontstaan is.
En omdat het ernstig mis kan lopen met een maatschappij wanneer haar intellectuele leiders zich te verheven voelen om plezier te beleven aan volks vermaak, bekeken wij gisteren de spannende voetbalwedstrijd België-Japan op het openbare net.
Zodoende leerden leerden wij hoe gelukkig sommigen zich mogen prijzen dat wij de personeelsdienst niet uitmaken op die Sporza-redactie, zeg.
Mijnheer Raes, met zijn opmerking over de Japanse voetballer genaamd Inui, die geen Eskimo is? Buiten, op staande voet. Vier analisten en een presentator in tijden van zwarte sneeuw? Mínstens twee daarvan buiten. En nog vóór de aftrap waren wij bijna op onze Villo naar Schaarbeek geracet om mijnheer Mulder met pek en veren de studio uit te sleuren.
Maar net toen viel er een opmerking over het ambigram en dus vergaven wij Mulder alles. Alles is vergeven, Jan! Want wie het vulgaire voetbalspel aangrijpt om het Vlaamse volk te verheffen, die verdient altijd een plaatsje op het openbare net.
Een ambigram is een woord dat je ondersteboven kan draaien en dat dan hetzelfde woord blijft. Het is niet eenvoudig om zo’n woorden te vinden of te maken. Je hebt letters nodig die ondersteboven ook een letter zijn. Zo blijven H, I, O, S en Z ondersteboven identiek. Als je met die letters dan een palindroom knutselt, heb je meteen ook een ambigram. Zelf komen wij niet verder dan SOS.
Sommige letters zijn omgekeerd andere letters: d en p, b en q, n en u, m en w. Dit biedt meer mogelijkheden. Neem bijvoorbeeld uw radioscherm vast, draai het 180° en lees de Japanse naam ‘inui’. Aha! Er staat opnieuw ‘inui’! Het is een ambigram!
Nu zijn er mensen, meestal typografen, die hierop zeggen: “Neen, dat klopt niet! De hoofdletter wordt vergeten. Een u is niet helemaal hetzelfde als een ondersteboven n! En de puntjes van de i staan dan aan de ónderkant!!”
Andere mensen, meestal typografen, zeggen: “Geweldig! Maar weet je wat: een a en een e, dat is ook bijna hetzelfde. En een f kan ik ook wel zo maken dat ze ondersteboven leesbaar is. En een g ook. Of een b en g! Of een h en een y! Of een h en een q!”
De eerste groep mensen heeft natuurlijk gelijk. Maar het is een stelletje zuurpruimen dat zich ver van het ambigram moet houden. De tweede groep mensen heeft ook gelijk en op een veel leukere manier. Dat is een beter soort gelijk.
Of ambigrammen werken, hangt in feite vooral af van je talent als kalligraaf, en slechts in mindere mate van je talent als opperlandicus. Meer nog: de strafste ambigrammatici weten van élk woord een ambigram te maken. Bijvoorbeeld van ambigram.
Radio Plasky 